PEYGAMBER, ELÇİ, NEBİ ve RESUL. -1

Peygamber,  Elçi,  Nebi,  Resul:  Ayrı,  ayrı  tarif ve anlamları vardır, ama  ortak anlamları şudur. Peygamberin,  kendisinde  bulunmayan,  kendisine  ait olmayan,  bilmediği,  dinin emir ve  hükümlerini,  Allah’tan  alıp, eksiltmeden  ve  fazlalaştırıp  ek  yapmadan,  olduğu  gibi,  insanlara duyurup, tebliğ  edendir.       5/ Maide 67.  “Ey Resul!  Rabbin den  sana  indirileni  tebliğ  et,  eğer  bunu yapmazsan  Allah’ın  elçiliğini  yapmamış  olursun.”       Yine 16 / Nahl  35 “Peygamber’in  üzerine açık  seçik tebliğden  başka  bir şey  düşer mi?”

5/ Maide 99.  “Resul’e  düşen  vazife  sadece tebliğdir duyurmaktır.” Peygamber’i,  Elçi’yi,  Nebi’yi  ve  Resul’ü  en  iyi  bilip  öğreneceğimiz  tek  kaynak  Allah’ın  kitabı  Kuran’dır.  Çünkü  O’nu  peygamber  olarak  atayan  Allah’tır. Bir kişiyi  bir makama  göreve  atayan  yetkili,  o  kişinin  şahsiyetini,  meziyetlerini,  varsa  zaaflarını  daha  iyi  bilir ve  görev alanını,  yükümlülüklerini,  yetkilerini  o  yetkili  belirler. Atayan  Allah, atananda  peygamber’dir.

Nasıl ki,  bize Kuran’ı  Hz. Peygamber  öğretmişse,  Hz. Peygamberi de,  bize,  Allah Kuran da öğretmektedir.  Kuran  olmadan  Hz. Peygamberi  anlamak  mümkün  değildir. Bu  etle tırnak gibi birbirinden  ayrılamaz  konudur,  aksini  düşünmek,  yanlış  ve  eksik  bilgilenmek  demektir. O  zaman doğru  bilgiyi  Allah’ın  Kitap’ı  Kuran’dan  öğreneceğiz.

24/ Nur 54.  “De ki: Allah’a  itaat edin,  Peygamber’e de  itaat  edin.  Eğer  yüz  çevirirseniz  şunu  bilin ki,  Peygamber’in  sorumluluğu  kendisine  yüklenen  tebliğ  görevini  yapmak,  sizin  sorumluluğunuz  da  size  yüklenen  görevleri  yerine  getirmenizdir.  Eğer  O’na  itaat  ederseniz,  doğru  yolu  bulmuş olursunuz.  Peygamber’e  düşen  görev, sadece  açık,  seçik  tebliğ  yani  duyurmaktır.”   Yine  5/ Maide 67, 99. Ve    16/ Nahl 35.   29/ Ankebut 18.       35/ Fatır 23. “ Sen  sadece  bir  uyarıcısın.” Yine 35/ Fatır 24. 38/ Sad 65,70. gibi. Zaten  Kuran’a  uyan  Peygamber’e  de  uymuş  olur. 21/ Enbiya  45. “De ki: Ben sizi  ancak  Allah’ın  vahyi  ile uyarıyorum.” 6/ Enam 19. “Bu Kuran, bana, sizi  ve  ulaştığı  kimseleri uyarmam  için vahyolundu.    Onlara, ayetlerimiz  apaçık  belgeler  olarak  okunduğunda  Bizimle karşılaşmayı  ummayanlar  derler  ki, bundan  başka  bir Kuran  getir  veya  bunu  değiştir  derler.  De ki:  Benim  O’nu  kendiliğimden  değiştirmem  asla  mümkün  değildir. Ben,  sadece  bana  vahyolunana uyarım.  Eğer  Rabbime  isyan  edersem,  büyük  günün  kıyametin  azabından  korkarım.”