PEYGAMBER’İN YETKİSİ VE SINIRI

6/ Enam 66.  “ Kuran  hak olduğu  halde  kavmin  O’nu  Kuran’ı  yalanladı. De ki:  Ben size  vekil,  kefil  değilim.”  Yine  6/ Enam 104, 107.  10/ Yunus 108.   Ve    11/ Hud 12. “ İyi  bil ki, sen  ancak  bir  uyarıcısın.  Allah  ise her  şeye  vekil  ve kefildir.” Gibi.   6/ Enam 106.  “Rabbinden  sana vahyolunana  uy.”                   21/ Enbiya  45.  “De ki: Ben,  sadece,  vahiy  ile sizi ikaz ediyorum.                     29/ Ankebut  50. “ De ki:  Mucizeler ayetler,  ancak  Allah’ın  yetkisindedir.     Ben  ise  ancak,  sadece açık  bir uyarıcıyım.”    46/ Ahkaf  9. “ De ki:  Ben  peygamber’lerin  ilki  değilim. Bana  ve  size ne yapılacağını da bilmem. Ben sadece  bana  vahiy  edilene  uyarım. Ben sadece  apaçık  bir uyarıcıyım.”   Ayrıca yine  peygamber’ler  Allah’ın vereceği   karara  ve  hazinelerine  de  ortak  ve  sahip  değildir.  11/ Hud 31. “ Ben size  Allah’ın  hazineleri  benim  yanımdadır demiyorum, gaybı da  bilmem. Ben bir Meleğim de  demiyorum.” Yine,  6/ Enam 50 ve   10/ Yunus 49 gibi.   Peygamber  ve peygamber’ler  insanlığın  en  güzel,  problem  çözücüleridir.  4/ Nisa 59. “ Eğer bir hususta  anlaşmazlığa  düşerseniz  Allah’a  ve  ahrete  gerçekten  inanıyorsanız  o  konuyu  Allah’a  ve Resul’e götürün  bu  hem  hayırlı, hem  de  netice de  daha  güzeldir.”  Yine, 4/ Nisa 83. Bu Ayette ki, Resul’e  götürün  emri                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                         Peygamberin  Allah’tan  getirdiği  vahyedir. Vahye  yani  Kuran’a  uymak, peygambere  uymaktır, peygambere  uymakta,  Allah’a  ve vahye, Yani  Kuran’a  uymaktır.

41/ Fussilet  10. “ Ayrılığa düştüğünüz  her  hangi  bir konuda  hüküm  vermek, Sadece  Allah’a  aittir. İşte, bu  Allah, benim  Rabbim’dir. O’na  dayandım  ve  O’na  yönelirim.”   6/ Enam 57 ve 114 gibi.  Bu  Ayetlere  göre  anlaşılmalıdır. Çünkü  Ayetler,  birbiriyle  çelişmezler.  Burada  dikkat  edilmesi  gereken  bir  nokta  da şudur. Kuran  sünneti  de,  kapsar, peygamberimizin  en  güçlü  sünneti  Kuran’dır  ve  Allah’ın  Kitabı Kuran’ı   bize  tebliğidir.