DİNDE HÜKÜM, FETVA YALNIZ ALLAH’INDIR

Allah  Resulünün  vefatıyla,  Ebu Bekir  ve  Ömer  den  sonra,  Emevi  ve  Abbasi yöneticilerinin  müdahalesiyle,  doğru  din  anlayışı,  atalar  dinine  çevrilmiş,  zamanın hükmedenleri  işlerine  gelen  şekliyle  değiştirmeler  yapmışlardır.  Bu,  bugün de  yapılıyor,  yarında  yapılacak,  gelecekte de  yapılacaktır.      Bu  iş  yapılırken  ne  yazıktır ki,  Peygamberimizin  adı  kullanılarak  yapılıyor,  peygamber  şöyle  dedi,  demiş  gibi  ifadelerle  yol  açılıyor  ve  devamı  malum  arkadan,  mezhep,  tarikat,  cemaat,  alim,  ulema,  tefsir,  hadis  kitapları,  ilmihaller  ve  bunlar  gibi  pek  çok  dinin  ortağı  konumuna  getirilen  şeyler  ortaya  çıkartılmıştır.

6/Enam  57, “ De ki:  Şüphesiz  ben  Rabbimden  gelen apaçık  bir  delile/dine  dayanıyorum.  Siz  ise  onu  yalanlıyorsunuz,  çabucak  gelmesini  istediğiniz  azap  benim  yanımda  değildir.  Dinde  hüküm  yalnız  Allah’ındır,  Allah  hakkı  anlatır  ve  Allah  doğru  hüküm/din  koyanların/verenlerin  en  hayırlısıdır.”  6/Enam  114, “De ki: din konusun da Allah’tan  başka  bir hakem mi arayacağım,  halbuki  size  kitabı  açık  olarak  indiren  Allah’tır.  Kendilerine,  kitap  verdiğimiz  kimseler,  Kuran’ın  gerçekten  Rabbin  tarafından  indirilmiş  olduğunu  bilirler.  Sakın  şüpheye  düşenlerden  olma.”   Enam  62, “ …Bilesiniz ki, din de  hüküm  koyma/verme  yalnız  Allah’ındır,  O  hesap  görenlerin  en  çabuğudur.”   Peki,  peygamberler  ve  insanlar  nasıl  hüküm  ve  fetva  verirler  bunun  cevabını da  Allah  yine  Ayetle  belirliyor.   2/ Bakara  213, “İnsanlar  bir  tek  ümmetti, sonra  Allah,  müjdeleyici  ve  uyarıcı  olarak  peygamberleri  gönderdi.  İnsanlar  arasında,  anlaşmazlığa  düştükleri  konularda  hüküm  vermeleri  için  onlarla  beraber  hak  yolu  gösteren  kitapları da  gönderdi.  Ancak  kendilerine  kitap  verilenler, apaçık deliller geldikten  sonra aralarındaki  kıskançlık/çekememezlik  yüzünden  dinde  anlaşmazlığa  düştüler.  Bunun  üzerine  Allah  iman  edenlere,  üzerinde  ihtilafa/görüş  ayrılığına  düştükleri  gerçeği  izniyle  gösterdi.  Allah,  dilediğini/dileyeni  doğru  yola  iletir.”   Allah  bu  ayette  Peygamberin  ve  insanların,  Kuran’dan  fetva  verebileceklerini  açıklıyor,  bunun  dışında  başka  yerlerden,  kafadan,  mezheplerden,  tarikatlardan,  alim  ulemadan  fetva  verilemez.  Onlar,  ancak,  Allah’ın  Kuran’da  açıkladığı  konuları  iyi  anlayıp  anlatırlar.   42/Şura 10, “ Dinde ayrılığa düştüğünüz herhangi bir konuda hüküm vermek  yalnız  Allah’a  aittir.  İşte  bu  Allah  benim  Rabbimdir,  O’na  dayandım ve  güvenir O’na  yönelirim.”  Daha  pek  çok  ayet  var  bu  konuyla  ilgili.