O Zamanlardan Bu “Samanlara” -Akşam Oturmaları-

Annemin zamanında akşam oturmaları;

“Her hafta bir akraba, eş -dost ziyareti olurdu. Bu ziyaretlerde ise muhakkak bir etkinlik olurdu. Genellikle tek değil birkaç aile haberleşip birlikte giderdik. Etkinliklerde telteli adını verdiğimiz pişmaniyeye benzer şekerlemeyi yapardık, arabaşı çorbaları içerdik. Büyüklerden güzel masallar dinlerdik. Bizim akşamlarımız daha sosyaldi, bütün bir aile bir arada otururduk. Annemizle babamız bizi almadan misafirliğe gittiği zamanlar 5 kardeş evin altını üstüne getirir; minderler, yastıklar ortalıklara saçılır, oyunlar oynardık fakat annemle babam gelmeden de ev tamamen toplanmış olurdu. Aile içinde akşamları radyodan “Arkası Yarın” dinlerdik. Babam bize masallar, hikayeler ve kendi çocukluk anılarını anlatırdı. Oyunlar oynardık… Telefon, tablet yoktu hatta televizyon bile yoktu bütün bir akşamı dolu dolu geçirirdik. Televizyon çıktığı yıllarda ise ışıkları söndürüp babamın aldığı kuruyemişleri yerken sinema havasında filimler izlerdik. Benim yıllarımda zamanın nasıl geçtiğini bilemezdik hayatı dolu dolu yaşardık…”

Benim zamanımda akşam oturmaları;

Hatırladığım en güzel akşamlar en kalabalık olanlardı. Çünkü ne kadar kalabalık olsa o kadar eğlenceli olurdu. Bize misafir geldiği de olurdu bizim misafirliğe gittiğimiz de. Bizim oturmalarımızda telteli yoktu ama arabaşı her zaman baş tacı. Özellikle akraba oturmalarında yaşıtlarım olduğu zaman en eğlencelileri olurdu, çünkü illaki bir muziplik yapardık. Biz bize olduğumuz zamanlarda işte tam da burada fark ortaya çıkıyor. Çünkü televizyon vardı haliyle de diziler… Akşamları televizyon başına kilitlenmeler başlamış aile içi sohbetler, aktiviteler yavaş yavaş bir kenara bırakılmaya başlanmıştı. Yine hayatı tatsızlaştıran unsur teknolojinin gelişmesi olmuş belli ki.

Şimdiki akşam oturmaları;

Akşam oturmaları rafa kalkıp tozlu bir aktivite haline geldi artık. İnsanlar bırakın akşam oturmalarını bayramlarda bile akraba eş dost ziyaretini kesmiş durumdalar. Aile içine girmek bile istemiyorum ama şu teknolojinin esiri oluşumuzu es geçemeyeceğim. Artık insanlar her an telefonda, internetteler. Telefonların teknolojinin esiri olmuş durumda aile bağlarından bir haber yaşar hale geldik.

İşte o zamanlardan bu zamanlara saman gibi tatsız oldu akşam oturmaları…

Dilerim teknoloji bizi hayattan tamamen koparmadan,  biz bağımlılıktan koparız…