YENGEM HÜRÜ’NÜN ARDINDAN

Geçtiğimiz yılın ilkbaharında vefat eden Ağabeyim Nazmi Açıkgöz’ün eşi yengem Hürü’ye yazdığım bu şiiri yeni tamamladım. Belki de hayatımda yazdığım en zor şiir oldu ve bunun için yaklaşık bir yılda tamamlayabildim. Yazılı bir belge olması içinde geç te olsa yayınlıyorum.

Ciğer kor oluyor hep yana, yana
Diyorlar ki gidenlere ağlama
Selam söyle anam ile babama
Dilerim mekanın cennettir yenge.

Senden ayrılınca canım çok yandı
Ağlarken görenler delidir sandı
Sen gittin bin yıllık ocak kapandı
Bilmem ki bir daha yanar mı yenge.

Zaten el değildin emmim kızıydın
Abimin alnında ki kara yazıydın
Çok severdim seni pek de nazlıydın
Dilerim mekanın cennettir yenge.

Anan baban Huri demiş adına
Nazik ellerine yakardın kına
Bir gün bizde varacağız yanına
Cennette yolumu bekle be yenge.

Hep beklerdin abim gelecek diye
Bakıp da yüzüme gülecek diye
Dertlerime bir çare olacak diye
Ecel hepimizi yendi be yenge.

Yetiş abi dedin ben hemen yettim
Bütün hekimleri seferber ettim
Söyler misin bana ben sana nettim
Yoksa sen abine köstür mü yenge.

Göçerdik yaylaya kurardık çadır
Odun getirirdik yakardık tandır
Hastalıkla pençeleştin bir yıldır
Sonun da ecele yenildin yenge.

Bizimle bir evde elli yıl kaldın
Sen Elli yılı dile kolay mı sandın
Dilerim dünyadan muradın aldın
Çünkü genç yaşında gittin be yenge.

Elli yılda neler çektik beraber
Bizi hiç ayırmadı acı ve keder
Tam elli yıl sonra ayırdı kader
Sonun da kadere yenildik yenge.

Hep ablalık yaptın eşim sunaya
Onu hiçbir zaman koymadın yaya
Cenneti alada gez doya, doya
Er geç bir gün biz de varırız yenge

Ecel haktan geldi ne yapsın beden
Sen de çekip gittin sıran gelmeden
Bilirim bir daha gelmiyor giden
Bir gün biz de oraya varırız yenge.

Bu dünyada ben de gayrı gülemem
Yarın bize ne olacak bunu bilemem
Allah’ın emrine hiç karşı gelemem
Haktan geldin hakka gittin be yenge.

Dertlerine bulamadım ilacı
Yüreğimin başına oturdu bir sancı
Asırlar geçse de bitmez bu acı
Bu Acının tarifi olmaz be yenge.

Acı haberini alınca kırıldı belim
Aylarca bir destan söyledi dilim
Oturup yazmaya varmadı elim
Sonunda bunları yazdım be yenge.

Haberin sorardım hep eşten dosttan
Bahçeyi sürerdin ekerdin bostan
Tam bir yılda tamamlandı bu destan
Yinede hasretim bitmedi yenge.
RİFAT AÇIKGÖZ