AÇIKGÖZCE; BE ANA
Hakk’ın rahmetine kavuşan Canım Anam’a…
Anam sen gideli tam bir yıl oldu
Bahçenin tomurcuk gülleri soldu
Yine seni andım gözlerim doldu
Kavuşmak mahşere kaldı be ana.
Yine gelip çattı bir kara eylül
Bahar gelmeyince açmaz gonca gül
Aç ta gözlerini bana bir kez gül
Sensiz hayat bana zindan be ana.
Bu dünya hayatı denizde damla
Ömür tükeniyor kederle gamla
O dünyada kavuştun mu babamla
Meleklerle haber gönder be ana.
Yüce Yaradan’dan sana gel oldu
Benimse ciğerim yandı kül oldu
Aka aka gözüm yaşı sel oldu
Kavuşana kadar dinmez be ana.
Öksüz koyup gittin sekiz yavruyu
Bu dünya hayatı dipsiz bir kuyu
Sen gidince ben yitirdim uykuyu
Bu hasret ebedi bitmez be ana.
Bir eylül gününde çekildi canın
Ahrette yolunu bekler cananın
Cennet âlâ olsun senin mekanın
Bir gün bende geleceğim be ana.
Ben üzülsem çatılırdı kaşların
Gül gibi kokardı beyaz saçların
Tek tesellim oldu mezar taşların
Bu hasret ebedi dinmez be ana.
Sabırla bekledin geldi ramazan
Hayatta kimseye olmadı ezan
Bir eylül gününde kuruldu kazan
Üzerine nur doğmuştu be ana.
Bir yıl benim için oldu bir asır
Seni çok özledim saklanmaz bu sır
Sensiz yalan dünya sanki bir hasır
Hiçbir şey yerini tutmaz be ana.
Her insanoğlunun kaderi ölmek
Teselli etmiyor gerçeği bilmek
Bana haram oldu dünyada gülmek
Sen her şeyi unutturdun be ana.
Yaradanım verdi yaradan aldı
Dünyada bir mezar iki taş kaldı
Benim tutunacak dalım kalmadı
Kuru yaprak gibi oldum be ana.
Hasret kaldım şefkatine sevgine
Varamadım bu hayatın şevkine
Takatim kalmadı yaşlandı sine
Yolun sonu görünüyor be ana.
Sen bana anaydın sen bana yardın
Kanayan yarama merhem sarardın
Gece gündüz hatırımı sorardın
Garip halim soranım yok be ana.
Perişan halimi soranım olmaz
Şefkatle boynumu saranım olmaz
Bu dünya fanidir kimseye kalmaz
Gelen bir gün gidecektir be ana.
Sensiz bu dünyanın tadı kalmadı
Hasretin çekerim çilem dolmadı
Oğlun Rifat gece gündüz ağladı
Gözyaşımı silen olmaz be ana.