BAKARA SURESİ -11

Bakara   30.  Ayette  “Senin  Rabbin,  meleklere,  Ben  yeryüzünde  bir  halife  tayin  edeceğim/göndereceğim/atayacağım/görevlendireceğim  dediği  zaman,  melekler,  bizler,  seni  hamt  ile  tesbih  ve  takdis  edip  dururken,  yeryüzünde  fesat  çıkartacak,  kan  dökecek  insanı mı  halife  atayacaksın  dediler.  Allah’ta  meleklere,  sizin  bilmediğinizi  ben  bilirim  dedi.”  Halife:  yeryüzünde,  insanlar  adına  işleri  idare  eden,  tasarrufta  bulunan,  kanun  ve  nizama  uygun  işleri  düzenleyendir,  bir başkasına  vekalet  veren,  bir başkasına  vekalet  eden  gibi  anlamlara  gelir.  İnsan,  Allah’ın  halifesi  değildir,  insan  yeryüzünün  halifesi  ve  imarı  için  atanmış/gönderilmiştir.  Allah’ın  halifesi  olmaz,  ölen  bir şeyin  yahut  kayıp  olanın  halifesi  olur,  hal bu ki,  Allah  ne  ölür  nede  kayıp  olur.  Allah  tarafından  insana  bu  mertebenin  verilmesi,  insanın  imtihan  edilmesi  içindir.   51/Zariyat  56  “Ben,  cinleri  ve  insanları,  ancak  bana  kulluk  etsinler  diye   yarattım.”    51/Zariyat  57  “Ben  onlardan  rızık  istemiyorum,  beni   doyurmalarını da  istemiyorum.”  51/Zariyat  58  “Şüphesiz  rızık  veren,  güç  ve  kuvvet  sahibi  olan  ancak  Allah’tır.”

insanlardan  önce,  cinler  yaratılmış,  cinler kan dökmüş olmalılar ki, melekler tecrübelerini/gördüklerini söylüyorlar.  Bakara  36.  ayette,  “Şeytan  ademoğlunun/insanın  ayaklarını  hile  ile  kaydırttı  ve  içinde  bulundukları  o  rahat  durumdan  uzaklaştırdı.  Biz de,  onlara,  bir  kısmınız  diğerine  düşman  olarak  ininiz,   sizin  için  yeryüzünde  barınak  ve  belli  bir  zamana  kadar  yaşamak  vardır  dedik.”   18/Kehf   7  “Biz  insanların  hangisinin  daha  güzel  amel  edeceğini  deneyelim  diye  yeryüzündeki  her  şeyi  dünyanın  kendine  mahsus  bir  ziynet  yaptık.”   20/Taha   123  “Dedi ki:  Birbirinize  düşman  olarak  hepiniz  oradan  inin.  Artık  benden  size  hidayet  geldiğinde,  kim  benim  hidayetime/Kuran’a  uyarsa  o  sapmaz  ve  bedbaht  olmaz.”   Çeşitli  ayetlere  göre  melekler,  kayıtsız  şartsız  itaat  etmeyi  ibadetin  en  büyük  üstünlük  olduğunu  sanmışlar,  Allah’ta  ibadet  ve  itaatle  birlikte  isyan  ve  karşı  çıkmanın  olmasını  esas  almış,  insan,  eksileri,  artıları,  yücelikleri,  basitlikleri,  ışıkları,  karanlıkları,  sevgileri,  nefretleri,  güzellikleri,  çirkinlikleri  ile  onurludur.   İnsanı  melek  gibi  düşünmek  veya  melekleştirmek,  Allah’ın  savunduğu  insan  modelini  beğenmeyip,  ortadan  kaldırmaktır.  Kuran,  onun  için  peygamberlere   6/Enam  50  “…Size  ben  bir  meleğim de  demiyorum…”  yine  11/Hud  31  ayette de  aynısını  dedirtiyor.  İnsanı,  Allah’ın  yarattığı  ve  gönderdiği  amaca  uygun  anlamak  doğru  olmaktadır,  aksini  yapmak,  Allah’ın  emrini  beğenmemek  ve  yetinmemek  anlamına  gelir ki,  bu  imanı  sıkıntıya  sokan  önemli  konulardan  biridir.     Melek  ve  meleklik:  Bunun  cevabını  Allah,  Kuran’da  şöyle  veriyor,  66/Tahrim  6  “Allah’a,  emrettiği  ve  buyurduğu  şeylerde  karşı  gelip  isyan  etmeyen  ve  sadece  emredilenleri  yapan  melekler  vardır.”  Demek ki,  melekler,  Allah’ın  emri  ve  buyruğu  dışında  hiç  bir şey  yapamazlar.  Ama,  insanlar,  Allah’ın  kendilerine  verdiği,  günah,  isyan  gibi  işleri  hür  iradeleriyle  yapabilirler.  Melekler,  günah,  işleyemezler, ama insanlar,  günah işleyebilirler.   Burada,  sorulan  ve  insanları  meşgul  eden  bir  konu  var,  melekler,  insanların  dünyada,  nasıl kan dökeceklerini bilmişler. Allah, cinleri insanlardan  daha  önce  yaratmış,  bu  durumda,  yeryüzünde,  cinler,  insanlardan  önce  kan  dökmüş  olmalılar ki,  melekler  bundan  tecrübe  edinerek,  insanların da  kan  dökeceklerini  söylüyorlar.  15/Hicr  26  “Ant  olsun  biz  insanı,  pişmiş  kuru  bir  çamurdan,  tabiatı  değiştirilmiş,  şekillenmiş  kara  balçıktan  yarattık.” 15/Hice  27  “Cinleri de  daha  önceden  zehirli  ateşten  yaratmıştık.”  Yine   15/Hicr  29  “Ona/insana  şekil  verdiğim  ve  ona/insana  ruhumdan  üflediğim  zaman,  siz  hemen  onun/insanın  için  secdeye  kapanın.”   38/Sad  72 “ İnsanı tamamlayıp,  içine de  ruhumdan  üfürdüğüm  zaman,  derhal  ona  secdeye  kapanın.”  Burada  insanlar  tarafında  tartışılan ve sorulan  sorulardan biri de ruh  tur.