KİM, KİME EMANET…!

Yeter artık… Duymak istemiyoruz dediğimiz her gün bir başka çocuk istismarıyla karşılaşıyoruz. Peki nereye kadar böyle devam edecek! Eskilerin komşu anneleri bugünlerin katilleri, Mustafa Kemal’in “Yeni nesil sizlerin eseri olacaktır!” dediği öğretmenleri ise bugünlerin sübyancı sapıkları olduğu sürece mi…?

Çok değil birkaç gün önce Bursa’da yaşadığımız o iğrenç vakadan bahsetmek istiyorum. Bir öğretmen… Hani o ailelerimizin gözü kapalı bizleri emanet ettiği, bizlerin bir baba, bir ağabeyi olarak onlar tarafından eğitim ve öğretime tabii tutulduğumuza inandığımız bir öğretmenden. Peki ne oldu? O sapık bu yaptıklarından hiç utanmadı mı, bıktı mı…! 15 yaşındaki öğrencisini defalarca tecavüz etmekten, onu hamile bırakmaktan bir de üstüne onu aldırtmaktan bıkmadı! Mağdur kız ailesine anlatabildi mi? Hayır. Çünkü töre ve namus her şeyden önce geliyor, tecavüze uğrayarak ailesinin namusuna laf getirdi, bu ancak ölümle temizlenir değil mi?(!) Peki ya karakollar? Bir ahlak yoksulu şahsiyeti sırf “sendika başkanı” unvanı olduğu için sorgulamayan karakollara ne demeli? Maalesef ki bir kez daha adaletsizlikle, harcanmak üzere olan gencecik bir hayatla karşılaşıyoruz.

Geleceğimizin teminatı olan birçok masum kardeşimizi iğrenç insanların iğrenç oyunlarında kaybettik. Ne yazık ki anlatmakla son bulunamayacak kadar fazlalar. Fakat ben cümlelerime Ceylin ile sonlandırmak istiyorum. Evime gitmek için kullandığım yol üzerindeki parkta her gün oynayan çocukların masumiyeti ve gülümsemesi en güzel fakat bahtının en kara olanından. Minik Ceylin’imiz oyun esnasında susayıp komşu anne dediği kadından su istemekle… Nerden bilebilirdi ki o kadının kendinin katili olacağını ve cenazesinin büyük depremler eşliğinde tam 4 gün sonra bodrum katında bir sandığın içinden çıkacağını…!

Hal böyle olunca yaşadığımız şu dünyada kimi kime emanet edebiliriz ki? Bundan sonraki tek temennim, eskisi gibi öğretmene, komşuya ya da akrabaya duyulan güven sonsuz olsun, Allah tüm yavrularımızı kötü niyetli insanlardan korusun!