KOYUN

Eti,  sütü,  derisi  ve  yününden  faydalanılan,  yani  her  şeyi  ile  insana  faydalı  olan  bu  hayvan,  insan  hayatında  büyük  bir  faydası  olan  nimettir.  Araplar,  bazen  hayvanların  erkeklerini,  bazen  dişilerini,  bazen de  bunların  yavrularını  haram  sayıyorlardı.  Allah  bunların  doğru  olmadığını  ayetle  açıklamıştır.  6/ Enam  143. “ Dişi  ve  erkek  olarak  sekiz  eş  yarattı:  Koyundan  iki,  keçiden  iki.  De ki:  Allah,  bunların  erkeklerini mi,  dişilerini mi,  yoksa  bu  iki  dişinin  rahimlerinde  bulunan  yavruları mı  haram  etti?  Eğer  doğru  iseniz  bana  ilimle  söyleyin.”   38/ Sad  23. “ Onlardan  biri  şöyle  dedi: Bu  kardeşimdir,  onun  doksan  dokuz  koyunu  var,  benimse  bir  tek  koyunum  var,  böyleyken  onuda  bana  ver  dedi  ve  tartışmada  beni  yendi.”                 38/  Sad  24. “ Davud: Ant  olsun ki,  senin  koyununu  kendi  koyunlarına  katmak  istemekle  sana  haksızlıkta  bulunmuştur.  Doğrusu  ortakçıların  çoğu  birbirlerinin  haklarına  tecavüz  ederler.  Yalnız  iman  edip te  iyi  işler  yapanlar  müstesnadır…”   Rivayet  odur ki,  Davud (a.s.)  mescitte  ibadet  ettiği  için  muhafızlar  gelenlerin  girmesine  izin  vermeyince,  sözü  edilen  iki  davacı,            Hz.  Davud’a  suikastta  bulunmak  isteyen  iki  düşmandı.  Çevrelerinde  muhafızları  görünce,  maksatlarına  ulaşamayacaklarını  anlayınca  bu  yapmacık  davayı  uydurmuşlardır.  Bu  durumu  Allah  insanlığa  açıklıyor.

20/ Taha  17.  “ Şu  sağ  elindeki  nedir,  ey  Musa? “   20/ Taha  18. “ O,  benim asamdır  dedi,  ona  dayanırım,  onunla  davarlarıma ( koyun  ve  keçi) yaprak  silkelerim;  benim  ona  başka  ihtiyaçlarım da  vardır.”    28/ Kasas  23. “ Musa,  Medyen  suyuna  varınca,  orada  hayvanlarını,  davarlarını ( koyun  ve  keçi )  sulayan  bir  çok  insan  buldu.  Onların  gerisinde de  hayvanlarını  engelleyen  iki  kadın  gördü.  Onlara,  derdiniz  nedir?  dedi,  şöyle  cevap  verdiler.  Çobanlar  sulayıp  çekilmeden  biz  onların  içine  sokulup  hayvanlarımızı  sulayamayız,  babamız da  çok  yaşlıdır.”   28/ Kasas  24. “ Bunun  üzerine  Musa,  onların  yerine  davarlarını  sulayıverdi.  Sonra  gölgeye  çekildi  ve  Rabbim  doğrusu  bana  indireceğin  her  hayra  yardımına  muhtacım  dedi.”   21/ Enbiya  78.  “ Davud  ve  Süleyman’ı da an.  Bir  zaman,  bir  ekin  konusunda  hüküm  veriyorlardı,  bir  gurup  insanın  koyun  sürüsü,  geceleyin  başı  boş  bir  vaziyette  bu  ekinin  içine  dağılıp  ziyan  vermişlerdi.  Biz  ise  onların  hükmünü  görüp  bilmekte  idik.”  Ayetin  ana  hükmü,  Adaletin  hatırı  her  hatırın  önünde  olmalıdır.  Adalet  arayışı  hiçbir  hatıra  kurban  edilmemelidir.  Adalet  mülkün  temelidir  ve  bu  böyle  devam  etmelidir.    Bu  hayvanlar  Allah  adına  kurban  edilebilen  hayvanlardan  bir  guruptur.