KUR’AN NASIL OKUNUR? -3

Ayetlerde öğüt almak, düşünmek ibret almaktan bahsediyor. Nasıl öğüt alacağız, nasıl düşünüp ibret alacağız, anlayacağız. Ne söylediğini bilelim ki anlayıp düşünüp ibret alalım. Bunları yapabilmek ve uygulayabilmek için Türkçe mealini kelime kelime anlayarak, çözerek, hazmederek okuyup ibret aldığımız konuları hayatımıza uygulayalım.

Bir misal verelim:  Günlük kıldığımız farz ve nafile namazların her rekâtında okuduğumuz Fatiha suresi-nin beşinci ayetini anlayıp düşünüp ibret alabilseydik şu durumlara düşmezdik:

Yalvarırken ne diyoruz.

Fatiha 5:  “Rabbimiz ancak sana kulluk eder yalnız sana ibadet ederiz, ancak senden yardım ve medet bekler ve umarız.” diyoruz okuduğumuzda.

Dua ederken, Peygamber’lerin, meleklerin, veli ve evliyanın, ermiş, iyi kişi diye kutsadığımız, şeyh den, üstad ve efendilerden, kutsal gün ve gecelerden “bunların yüzü suyu hürmetine” diye bunlardan medet umuyoruz. Yanlışlık burada, bunları yapmamalıyız.

Furkan 2:  “Hükümranlığı, hükmü ve mülkünde ortağı bulunmayan, işine kimseyi ortak etmeyen Allah.”

Demek ki anlamamışız düşünememişiz, ibret alamamışız. Bunları çözmek için Türkçe mealini okumamız lazım. Hala deniyor ki “Kur’an Türkçe meal olarak okunursa hatim olmaz.”Neye dayanıyorlar?  Geleneklere, örfe, âdete. “Hocamız, âlimimiz, ata dedemiz böyle yapmış” diyorlar. Bunca ayetler süs, hikâye, laf olsun diye mi inmiştir?

Burada ataların dedelerin, âlimlerin, hocaların, geleneklerin, örf adetlerin, Allah’ımızın emri Kur’an’ın önünde tutulduğu, Kur’an’a değil, Allah’ımızın emrine değil, itibar edilenler başkalarınadır. Sıkıntı burada. Söz sahibi olarak Allah’ımıza Kur’an’ımıza yer ve sıra versek mesele biter. Fakat tam tersi oluyor. İnsanların alimlerin efendilerin sözü, Allah’ımızın emri Kur’an dan önce yer alıyor. Bu yanlışlığa son verilmeli.