KURAN NE İÇİN NASIL OKUNMALIDIR?
Hiçbir kimse, başkasının ameli, sevabı, okuması veya günahı ile ne cennete, ne de cehenneme gider. Herkes kendi işlediği iyi amel karşılığı sevapla cennete, yine kendi yaptığı kötü amel karşılığı olarak cehenneme gider. Bir insan başka biri için iman edemeyeceği gibi, başkası adına ibadette yapamaz. Herkes bu dünyada, kendisi için Kuran’ı okumalıdır, öğrenmelidir ve anlamalıdır. Anlamadan okunacak Kuran, sadece kelimelerin tekrarı olacak ve okuduğundan sevap alamayacaktır. Doğru bir ibadete, Allah sevap verecektir, her okunan Kurana, her yapılan ibadete, Allah sevap vermeyecektir. Her yapılan doğru bir ibadet olsaydı, o zaman ne kitap gönderirdi, nede peygamber. Yapılan ibadetlerde, amelde, okumada, anlamada bir yanlışlık var ki, düzeltmek için kitap ve peygamber göndermiştir. Bize düşen ise itiraz üretip, mazeret bulmak değil, Allah’a ve emrine, bize tebliğ eden peygamberine teslim olmak düşer. Şimdi ayetlere bakalım, Allah ne yapmamızı istiyor, 2/Bakara 272, “Ya Muhammed, insanları hidayete ve doğru yola iletmek senin elinde değildir. Ancak, Allah isteyenin hidayetini nasip eder. Hayır olarak harcadıklarınız herhangi bir şey kendi iyiliğiniz içindir. Yapacağınız hayırları ancak, Allah’ın rızasını kazanmak için yapmalısınız, HAYIR OLARAK verdiğiniz ne varsa, KARŞILIĞI tam olarak sadece SİZE verilir ve asla haksızlığa uğratılmazsınız.” 2/Bakara 110, “Namazı kılın, zekatı verin, önceden KENDİNİZ İÇİN YAPTIĞINIZ HER İYİLİĞİ ALLAH’IN katında bulacaksınız. Şüphesiz Allah, yapmakta olduğunuz iyiliği noksansız görür.” 17/İsra 7, “Eğer iyilik ederseniz kendinize etmiş olursunuz, kötülük ederseniz yine sadece kendinize etmiş olursunuz…” Allah bu ilkeyi Kuran’da böyle açıklıyor, biz buna karşılık, ekleme, eksiltme veya yerine değişim yapamayız. Öyle ise, peygamberler, anamız, babamız, yakınlarımız, sevdiklerimiz için Kuran okuyamayız, hayır yapamayız. Atalarımız bu ayetleri iyi anlamışlar ve şöyle bir ata sözü ortaya çıkartmışlardır. NEVERİN ELİN İLE O GİDER SENİN İLE, bir insan veya evlat, peygamberine, ana, babasına, sevdiklerine sevap vermek için değil, sadece rahmet isteyip, Allah’tan affedilip bağışlanmaları için sadece, yalnız Allah’a dua edilmelidir. Bir ölmüşümüz için veya başka bir sevdiklerimiz için ibadet yapılamaz, çünkü ibadet yalnız Allah için ve yaptığımız iyilikler de sadece kendimiz içindir. Ölmüşlerinin ağzında bulunsun, canına değsin demek doğru değilmiş. Hani şöyle denmiyor mu, Ölmüş kişinin amel defteri kapanır, artık ona hiç bir sevap ve günah gitmez diye. Ölen kişinin malı kalmışsa, artık o mal varislerinin olmuştur, o mal kendinin değildir.