KURAN VE MÜSLÜMANLAR-1

Allah’ın rahmetini hiç kimse sınırlayamaz. Allah’ın kolaylaştırdığı herhangi bir şeyi zorlaştıramayız. Kendi doğrularımızı da, kültürümüzü de, geleneğimizi de, görüşümüzü de, dindendir diye dayatamayız ve dinleş-tiremeyiz. İnsan o günkü şartlara göre hareket eder, isterse yapar zararı oluyorsa yapmaz, ama dinin emri veya yasağı diyemez. Şunu demek istiyorum: Allah dinimizi eksiksiz bir şekilde Kur’an’da açıklamıştır. Kim olursa olsun hiç kimsenin kendi fikrini, geleneğini, atalardan gördüğü, duyduğu şeyleri, âlim, ulema böyle demiş, böyle yapmış diyerek dine ilave yapması veya dinde olan bir şeyi yok demesi, dinde kabul edilebilir şeyler değildir. Çünkü Allah’ın din konusunda hiç mi hiç bir ortağı yoktur.

 “Ey iman edenler! Açıklanırsa hoşunuza gitme-yecek olan şeyleri sormayın. Eğer Kur’an indirilirken onları sorarsanız size açıklanır. Allah onları affetmiştir. (Siz sorup da başınıza iş çıkartmayın) Allah çok bağışlayıcıdır, aceleci değildir.” (5/Maide 101)

Ayet ne güzel açıklıyor. Allah unuttuğu için değil, affettiği, kolaylık istediği için bazı şeyleri açıklamaz; sorular sorarak işi güçleştirmemek ve aklımızdan uydurduğumuzu veya duyduğumuzu din zannedip, Kur’an’da aramaya kalkıp bak bu Kur’an’da yok, bu bana göre haram veya helal demek, dine ilave koyma ve dine hüküm koyma anlamına gelir.

Araplar on adet ok sapı ile bir nevi kumar ve şans oyunu oynarlarmış. Bunların yedisinde bazı paylar yazılı imiş. Üçü de boşmuş. Güvenilir bir kimseye bir torba içinden bunları teker teker çektirirlermiş. Dolu olarak çıkanlar mallardan hisse alır, onları da fakirlere dağıtırlarmış. Boş çıkanlar, yani boş çekenler de dolu çıkanların parasını öderlermiş. İslam’da bunlar da yasaklanmıştır. Eğer fakir fukaraya yardım yapılacaksa, bunu herkesin kendi helal kazancından ayırarak verilmesini ister. Ortaya mal ve para konarak oynanacak hiçbir şans oyununa din izin vermez.

 “Ey iman edenler! Şarap, kumar, dikili taşlar, fal ve şans okları birer şeytan işi pisliktir; bunlardan uzak durun ki kurtuluşa eresiniz.” (5/Maide 90)

 “Ey iman edenler! Hahamlardan ve rahiplerden birçoğu, insanların mallarını uydurma yollardan yerler ve Allah yolundan engellerler…” (9/Tevbe 34)

– Allah ile kullar arasında bir komisyonculuk, aracılık faaliyeti yürütenler, Allah’a kul olmak için, saf, temiz, iyi niyetli kişileri haraç tezgâhından geçirmeye çalışanlar, sevap oyunlarıyla milleti avundururken, ellerindeki servetlerini sömürüp soymaktadırlar. Ama bu din dışı hurafeleri besleyen, soyulup soğana çevrilen, yine onlardan zarar gören Müslüman halkın ta kendisi olmuştur. Halkı yüzlerce, binlerce parçaya bölmek, bu din sömürücüsü grupların öz sermayeleridir. Siyaset, saltanat çıkarları adına, dini maske yapıp, böyle bir şemsiye altında toplanarak, şuraya buraya adı altında milletten topladıkları nimetleri çatlayıp patlarcasına servet edinenler, milletin Kur’an’dan habersiz oluşundan faydalanıyorlar. Onun için aman ha Kur’an’ı Türkçe meal olarak okuyup anlamayın, diye baskılarını yapıyorlar.

 “Allah katında hak din İslam’dır. Kitap verilenler, kendilerine ilim geldikten sonradır ki, aralarındaki kıskançlık yüzünden ayrılığa düştüler. Allah’ın ayetlerini inkâr edenler bilmelidirler ki, Allah’ın hesabı çok çabuktur.” (3/Ali İmran 19)