KUR’AN’DAKİ İBADET KAVRAMLARI-1

Müslüman adını almanın birinci şartı Kur’an’a inanmak. Yani Kur’an’a inanmak, iman, külli bütün olacaktır. Kısmen benimsemek kısmen inanmak yetmez.

O halde bir konunun İslam’iliğini Müslüman olma özelliğini vurgulayabilmek için Kur’an bünyesinden Kur’an içinden bir yer bulmak lazım.

Kur’an’da her şey yok?  Anlayamıyoruz gibi sözler, Kur’an’dan haberi olmayanların ve ortaya atılmış aslı esası, mesnedi ve senedi olmayan sözlerdir. Zaten böyle diye diye Kur’an’dan İslam’dan habersiz hale geldik.

Şu gerçeği bir anlayabilsek. Kur’an’ın en büyük ve en güçlü yorumcusu zaman olmuştur ve olacaktır.

Zaman her şeyi hırpalayıp eskitip ihtiyarlattığı halde, ama Kur’an’ı yeni tazeliklere büründürmekte ve gençleştirip güzelleştirmektedir.

Din adına hüküm ve söz yetkisi yalnız Allah’ındır. Allah bu yetkilerini Kur’an’da, insanlığa, kuşkusuz, çelişkisiz, açık, kesin detaylı olarak sunmuş ve göndermiştir.

Din ve ibadetin içeriğini yapılışını çerçevesini Allah Kur’an’ın da çizer ve belirtir. Bunun dışında hüküm kaynağı aramak aldanış olur. Kabul etmekse şirk olur.

Kur’an’ın tebliğcisi olan Hz. Peygamber’imizde bu ana kaynağın dışında hiçbir şey söyleyemez ve söylememiştir.