KUR’AN’DAKİ İBADET KAVRAMLARI-2

Necim 3 –4

Peygamber:  “Arzusuna göre konuşmaz. Kendisine indirilenlerde bir vahiy”dir. İbadet Yalnız Allah’a yapılır ve Allah’ın emredip istediği şekil ve kadardır.

Burada dikkat edilmesi gereken en önemli nokta şudur. Görünürde Allah’a ibadet ederken, gönül planında başka şeylere tapmaktan sakınmak gerekir ve Allah’ın dışında hiç kimseden yardım, bağışlanma, himmet beklemez.

Fatiha:  5. “Yalnız sana ibadet ederiz. Yalnız senden yardım ve medet bekleriz.”

Yalınız Allah’a dua edilir. Yalınız Allah’a yalvarılır. Yalnız Allah’tan yardım beklenir.

Cin:  18. “Mescitler muhakkak ki şüphesiz Allah’ındır. O halde Allah ile birlikte hiç kimseye yalvarmayın.”

Cin:  20. “Resulüm De ki:  Ben ancak yalınız Rabbime yalvarırım, Allah’ın dışında kimseye yalvarıp, Allah’a kimseyi ortak koşmam.”

Hac:  12.

“O Allah’ı bırakıp kendilerine ne faydası nede zararı dokunacak olan şeylere yalvarır. Bu haktan büsbütün uzak olan sapıklığın ta kendisidir.”

Kur’an bu konu üzerinde dururken Allah’ın dışında canlı, cansız, şuursuz maddelere sığınıp yakarmanın dua edip yardım ve medet beklemenin dua adı altında karanlığa teslim olmak olduğunu ve boş bir avuntu olduğunu bildirir ve ifade eder.