KUR’AN’DAKİ İBADET KAVRAMLARI-5

Meryem:  97. “Resulüm biz Kur’an’ı sadece onunla Allah’tan sakınanları müjdeleyen diye ve şiddetle karşı çıkan bir topluluğu uyarasın diye senin dilinle indirip kolaylaştırdık.”

Taha:  2-3. “Biz Kur’an’ı sana (size) güçlük çekesin diye değil Allah’tan korkanlara bir öğüt olsun diye indirdik.”

Enam:  126. “Bu din Rabbinin dosdoğru yoludur. Biz öğüt alacak bir kavim için ayetleri geniş geniş ayrıntılı olarak açıkladık.”

Buna benzer daha pek çok ayetler var.

Furkan:  30. “Peygamber der ki:  Ey Rabbim

Kavmim bu Kur’an’ı büsbütün terk ettiler, devre dışı tuttular, hayatın dışına ittiler attılar.” Enam:  66 “Kur’an hak olduğu halde kavmin Kur’an’ı yalanladı. Deki:  Ben size vekil ve kefil değilim.”

Yine Hz. Peygamber’imiz “Ben size öyle bir şey (Kur’an) bıraktım ki ona yapıştığınız takdirde sapmazsınız. Allah’ın kitabı Kur’an’dır.” Müslim ED. Menasik 56 İm. Menasik 84.

Şimdi müzzemmil suresine dönelim. İslam’ın ilk yıllarında daha namaz kaç vakit kaç rekât belli değil ve ilk inen üçüncü sure Sahabei ikramın bir kısmı Resulü Ekrem’e uyarak gecenin önemli bir bölümünü ibadetle geçiriyorlardı. Sabaha ne kadar kaldığını kestiremediği için ihtiyaten bütün gece veya bir kısmını ibadetle geçiriyorlardı.

Cenabı Allah’ımız bunu bilip ümmetimuhamme-din buna güç yetiremeyeceğini bildiği için bu ve buna benzer gece ve nafile ibadetleri insanlara farz kılmadı.

Çünkü bizi yaratıp planlı proğramlı yaratan ve ne kadar ibadet edeceğimizi bize anlatıyor. Dünya hayatındaki şartları zorlukları bildiği için şöyle buyuruyor.