OKUL, OKUL DEĞİL SANKİ DİSKO

Geçtiğimiz günlerde bir televizyon kanalında gördüğüm haber çok dikkatimi çekti. Haberde bir okulda zil sesinde Yansın Geceler Pelinsu Eceler çalıyordu. Bu ne ciddiyetsizlik? Okulda iyi bir Türkçe nasıl çocuğun zihnine yerleştirilir, öğretilir diye düşünürken okullarda zil sesi olarak bu tarz manevi değerlerden uzak bir şarkının nakaratının seçilmesi bence çok üzücü bir hadise. O zil sesini o okula koyan hocanın ruh halini aslında merak etmiyor değilim.

Türkçemizi iyi öğrenelim ve iyi kullanalım derken iyice suyunu çıkarıyoruz. Kırk yıllık Türk halk müziği ve Türk sanat müziklerini dinlemezken gençleri, bu tarz saçma sapan sözlerle yazılmış bir şarkıyla   tenefüse uğurluyoruz. Hababam sınıfı geldi aklıma. Orda Hafize Ana, ne güzel çalardı elinde zili. Ona bile hasret kaldık. Eğitim sistemi çok ayrı bir sorun olmasının yanında okullardaki bu ciddiyetsizlik Türkiye eğitimi ve geleceği için büyük bir kayıp.

Önlüklerimiz vardı, zilimiz vardı, eğitim sevdalısı öğretmenlerimiz vardı. Vatan sevdasını öğrencisinin yüreğine nakış gibi işleyen. Zaman onları da aldı elimizden. Önlükler gitti modernlik adı altında. Zillerin yerini Pelinsular aldı. Ne günlere kaldık.

Eğitim sistemi güçlü olmayan bir ülke ne kadar kalkınabilir. O insanlar ülke için ne kadar faydalı olabilir. Okul müdürlerini az ciddiyete davet ediyorum.

#selmakösedağ

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.