TASAVVUF NEDİR 5

Yoksa bazı kişileri vesile, aracı, şefaatçi kabul etmek doğru değildir ve şirktir.
46/ Ahkaf 28, “ Allah’ın yanında, kendilerine yakınlık sağlamak için başka tanrı edindikleri şeyler, kendilerine yardım etselerdi ya, hayır onları bırakıp gittiler. Bu onların yalanı ve uydurup durdukları şeydir.” Allah, daha nasıl açıklayacak, güncel olduğu için hatırlatalım, F. Gülen ne kendini koruyabildi nede kendine inananları, yarı yolda koydu. Çünkü, uydurulmuş, avutulmuş, uyuşturulmuş bir yalandı. Sadece onlar değil, daha niceleri hepsi aynıdır. 17/ İsra 57, “ Onların kendilerine yalvarıp yakardıkları kimseler var ya Allah’a en yakın sandıkları hangileri ise, işte onlar bile Rablerine yakın olmak için vesile ararlar, Allah’ın azabından korkarlar. Çünkü Rabbinin azabı sakınılacak bir azaptır.” 19/ Meryem 81, “ Onlar, kendilerine bir itibar ve kuvvet vesilesi olsun diye Allah’ın yanında başka tanrılar edindiler.” 19/ Meryem 82, Hayır, hayır taptıkları/ dua ettikleri/vesile yaptıkları onların ibadetlerini tanımayacaklar ve onlara hasım olacaklar.”
DİN BÜYÜKLERİNİ RABLEŞTİRME ŞİRKİ: Allah, ayetlerde din konusunda, mezhep imamı, alim, vaaz, ulema, şeyh, rahip, haham, papaz gibileri rableştirilmesi, sıfatlarının, ölçü ve sınırlarının aştırılmamasını istiyor. 3/Ali İmran 64, “ De ki: Ey kitap verilenler, sizinle bizim aramızda müşterek olan bir söze geliniz. Allah’tan başkasına tapmayalım, Allah’a hiçbir şeyi eş tutmayalım ve Allah’ın yanında kimimiz kimimizi ilahlaştırmasın..” çünkü din Allah tarafından tamamlanmıştır. 5/ Maide 3, “ …Bu gün sizin için dininizi ikmal ettim, sonlandırdım, size dinimi tamamladım, din olarak İslam’ı seçtim…”
Eğer bir insanın diğer bir insanı Allah’tan af isteyerek kurtarması ve istenilen duruma getirmesi olsa idi, başta Resulümüzün amcası Ebu Talip’in Müslüman olması için, Allah’a yaptığı dua kabul edilirdi. Yine İbrahim peygamberin babası için yaptığı dua kabul edilirdi, veya yine Nuh peygamberin oğlu için yaptığı dua kabul olurdu. 9/ Tövbe 80 “ Ey Muhammed onlar için ister af dile, ister dileme, onlar için yetmiş kez af dilesen de Allah onları asla affetmeyecektir. Bu onların Allah ve Resulünü inkar etmelerinden dolayıdır, Allah fasıklar topluluğunu hidayete erdirmez.” 9/ Tövbe 113, “ Cehennem ehli oldukları onlara açıkça belli olduktan sonra, akraba dahi olsalar, Allah’a ortak koşanlar için af dilemek ne peygambere yaraşır, ne de inananlara.” 9/ Tövbe 114, “İbrahim’in babası için af dilemesi, sadece ona verdiği sözden dolayı idi. Ne var ki, onun Allah’ın düşmanı olduğu kendisine belli olunca, babasından uzaklaştı. Şüphesiz ki, İbrahim çok yumuşak huylu ve pek sabırlı idi.” 11/ Hud 45,” Nuh Rabbine dua edip dedi ki, Ey Rabbim şüphesiz oğlum da ailemdendir. Senin vadin ise elbette haktır, sen hakimler hakimisin.” 11/ Hud 46, “ Allah buyurdu ki, ey Nuh o asla senin ailenden değildir. Çünkü onun yaptığı kötü bir iştir, o halde hakkında bilgin olmayan bir şeyi benden isteme. Ben sana cahillerden olmamanı tavsiye ederim.”
Şimdi bir düşünelim, Yahudiler ve Hıristiyanların kafir olmalarının gerekçesi neydi? Allah, oğlum, kızım, karım, eşim yok buyurduğu halde, Yahudiler Üzeyir, Hıristiyanlar da İsa (a.s) Allah’ın oğlu demelerinden dolayı, Allah onları kafir olarak açıkladı. Kafir olmalarını biz demiyoruz Allah ayetinde açıklıyor. 9/ Tövbe 30, “Yahudiler, Üzeyir Allah’ın oğludur dediler. Hıristiyanlar da İsa Mesih Allah’ın oğludur dediler. Bu onların ağızlarıyla geveledikleri sözlerdir, sözlerini daha önce kafir olmuş kimselerin sözlerine benzetiyorlar. Allah onları kahretsin, nasıl da haktan batıla döndürülüyorlar.” Ayette Allah, bu iki milletin iyi niyetle yaptıkları işi şirk ve ortak olarak açıklıyor. Allah’ın sözünü kim yalanlarsa onlar kafir olurlar buyuruyor, bizim elimizde olan bir şey değildir. Allah Kuran’da gaybı yalnız Ben bilirim, bütün canlıların rızkı bana aittir diyor, ama birileri çıkıyor, müridin rızkı şeyhinin elindedir, şeyh gaybı bilir, müridin eceli şeyhinin elindedir, insanların ihtiyaçlarını, hem de istemeden giderir diye hem kitaplarında yazıyorlar hem de inanıyorlar. Tarikatçıların tüm kitaplarını okuyun ne göreceksiniz. Misal (Risaleyi Halidiye, sadeleştiren Mehmet Zahit Kotku 19. 9. 1969) tarih.