YAHYALI TÜRKÜSÜ

Yahyalı deyince yüreğim sızlar
Çıkmış dala elma topluyor kızlar
Onları kıskanır gökteki yıldızlar
Güzeller yuvası bizim Yahyalı.

Gidiyordum Yahyalının yolunda
Bir kıza rastladım sepet kolunda
Türkü söylüyordu elma dalında
Güzeller yuvası bizim Yahyalı.

Bahçe yollarında yürüyordum ben
Bir kıza rastladım elinde kirmen
Bir bakışta ona tutuldum hemen
Güzeller yatağı bizim Yahyalı.

Çoktur Yahyalının bahçesi, bağı
Ben bir güzel gördüm tam deli çağı
Elma gibi al al olmuş onun yanağı
Güzeller yuvası bizim Yahyalı.

Güz gelmiş olmuştu yapraklar gazel
Dalda elma topluyordu bir güzel
Yanaklar kızarmış elmadan güzel
Güzeller yuvası bizim Yahyalı.

Ben bir güzel gördüm gayetten ince
Elma sandım al yanağı görünce
Türkü söylüyordu kendi dilince
Güzeller yuvası bizim Yahyalı.

Dalından toplarlar kızlar elmayı
Kalem gibi kaşlar kemanın yayı
Gözleri, andırır gökteki ayı
Güzeller yuvası bizim Yahyalı.
Yeşil cennet gibi Yahyalı ovası
Cana can katıyor temiz havası
Kızları suyundan doldurur tası
Güzeller yuvası bizim Yahyalı.

Güz gelir dökülür daldan gazeller
İlmek, ilmek halı dokur güzeller
Övgüye layıktır o nazik eller
Güzeller yuvası bizim Yahyalı.

Bir güzel oturmuş dalın üstüne
Zülüfleri dökmüş belin üstüne
Hiç gül koklanır mı gülün üstüne
Güzeller yuvası bizim Yahyalı

Şair – Yazar
RİFAT AÇIKGÖZ